De totstandkoming van deze genealogie heeft een lange voorgeschiedenis. Eerst was er bovenstaande foto: tien zusters en broers bij elkaar in het najaar van 1945 (de oorlog was net voorbij) om het 25-jarig bestaan van de Pitmanschool in Goes te vieren. Tante Neel (midden onderste rij) was er directrice van. Er werd les gegeven in machineschrijven, stenografie, boekhouden en voor de middenstandsexamens.
Tante Neel was de jongste en had bijzondere aandacht voor familieaangelegenheden, zodat zij ook door neven en nichten vaak voorzien werd van verlovings-, trouw- en geboortekaarten. Al dat materiaal heb ik na haar overlijden mogen overnemen en samen met mijn vrouw alles gesorteerd en de foto’s in volgorde geplakt. Samen met onze eigen verzameling werd het al een heel archief.
Het grootste werk begon toen ik ophield met werken en op mijn gemak het Rijksarchief in Zeeland kon bezoeken. Om daar naar gegevens te snuffelen. En dat lukte aardig: in Arnemuiden was eigenlijk alles in rechte lijn terug te vinden.
Alles wees op een herkomst uit de plaatsen Mouscron en Menen in het zuiden van België. Mijn vrouw en ik zijn er tijdens een vakantie in de archieven geweest en we
hebben er inderdaad veel gegevens gevonden, te veel om zo maar tussen neus en lippen te noteren. In 1997 ben ik er weer (alleen) heen geweest en tot mijn grote vreugde was er nu iemand die Nederlands sprak. Toen ik met die meneer aan het laatste kopje koffie toe was, vertelde hij dat een historicus uit Kortrijk altijd in dezelfde boeken aan het zoeken was dan ik. Die sprak alleen Frans en ik heb toen in mijn beste Frans een briefje achtergelaten. Er kwam antwoord met een dikke enveloppe gegevens, want hij was in opdracht van zijn “baas” een boekje aan het schrijven over de uittocht van de Calvinisten uit de omstreken van Mouscron en was toen zo vaak op de naam Crucq gestuit dat hij zijn verhaal aan die naam had “opgehangen”. Ik had toen verder veel gegevens uit Nederland voor hem en het boekje werd gepubliceerd. Ik heb naar mijn beste kennis van het Frans er een vertaling van gemaakt. Er staan heel interessante dingen in om de geschiedenis van de familie Crucq beter te begrijpen in het verband met de we-reldgeschiedenis van die dagen.

Met een genealogie kom je nooit helemaal klaar. Hoe meer mensen er nu kennis van nemen, hoe vaker mij (ons) nieuwe gegevens bereiken. En die zijn altijd welkom, ook wanneer het verbeteringen betreft.